Διευρύνοντας τα γιατί
Για μια πουτάνα αλήτισσα ντυμένη με δάκρυα των άλλων
Για μια ξεδιάντροπη αλήθεια μαυροφορούσα χήρα
Για ένα αδειανό κρανίο καβαλημένο σύννεφο
Για μια σειρά από τρίχες κονιορτοποιημένες
Για μια χαμένη υπομονή
..κι έτσι κόντρα σ΄όλους τους ανέμους που την καρδιά μας ρίγωσαν θε να πηγαίνουμε, διέφθειραν τα αγνά μας κίνητρα, καβάλα θα μαστε στον άνεμο της παραστρατημένης σκέψης
Ετικέτες κενό