Τρίτη, Απριλίου 07, 2009

Δάκρυ επιβεβαίωσης πόθων ευσεβών, το ασφαλέστερο λουκέτο λογικής..

Ορθολογιστικό μένος μου διαπνέει ο κυνισμός γητευτών ασυμμόρφωτων ανθρωπακίων, τυραννισμένων από ολόδικές τους τραγωδίες - του κόσμου όλου κοινές.
Η οργή μου επιτείνεται όταν ιδίοις όμασοι προσλαμβάνω παραστάσεις μέσω του τηλεοπτικού δέκτη.
Η καταδίκη (μας) στη λανθάνουσα υπακοή σε τροχιά μεστή αφροσύνης φαντάζει αναγκαία. Σφαλεροί κατακτητές είναι επικρατέστερο να ευδοκιμούν παρά δόκιμοι αντιφρονούντες. Δεν κατανικιέται η αποστροφή στην εκμετάλλευση οδύνης για ένα χαμένο πρόσωπο. Αλιευτές δακρύων, μοιάζει στιγμές την παρτίδα να νικάτε. Ανήμπορος στέκω ακούγοντας τις λέξεις από το στόμα τους να εκσφενδονίζονται, μπάσταρδοι που διώκουν το πεπρωμένο που τους έταξαν, μια διαπιστωμένη μα υποθάλπτουσα βελούδινη σκληράδα στο μειλίχιο παρά-λόγο τους. Η γηραιά κυρία τώρα ραγίζει, και δακρύζει από το αίσθημα της ήδη φυτεμένης βεβαιότητας πως τάχα η αποδημήσασα αδερφή της, τους συμπαθείς χαιρετισμούς της στέλνει απ’ το άχρονο υπερπέραν. Ορθολογιστικά μιλώντας, the game is over. Συναισθηματικά πράττοντας, κέρδος στην ψευδαίσθηση δύνασαι να αποκομίσεις. Καταλάγιασε την στείρα λογική σου και βυθίσου σε κυκεώνα ηθελημένων πεποιθήσεων. Άλλωστε, η ηθελημένη πεποίθηση ενέχει δύναμη να σου επιστρέψει δάκρυα είτε χαράς είτε θλίψης, είτε πόνου είτε οργής, είτε νοσταλγίας είτε απευκταίου χωρισμού, είτε γεννημένου είτε αποθανόντα.

Ο ακάματος ομιλητής-όντας λογικής χειραφετημένος- τώρα μειδία ασχήμως. Ο εμφυσημένος (?) τυχοδιωκτισμός του αδυνατεί να καλυφθεί, μάλλον αποκαλύπτεται με θράσος μέσω του φευγαλέου του μειδιάματος. Η γηραιά κυρία (δεν) πήρε αυτό που ζητούσε. Όχι.. Πήρε ό,τι την ανάγκασαν να επιθυμεί. Ας μην το πάμε μακριά∙ είναι μόλις δίπλα μας.

==Ο ακήρατος παραλογισμός είναι η αυθόρμητη έκφανση της ανθρωπίνου σκέψεως. Σαν κύμα εντροπίας, έχεις πάντα πολλάκις πολυαριθμότερους τρόπους να συνδυάσεις σκέψεις επί τη βάση συναισθηματικής λογικής παρά σε πλαίσια αμιγώς ορθολογιστικά.

Ετικέτες