Εκείνος που καταδίκασε τον εαυτό του

-I'm drained and locked.
-It's yourself the one to blame

Με τα χέρια σταυρωμένα περίμενε τη μέρα που δε θα ξημέρωνε ποτέ, τη νύχτα που δεν θα σουρούπωνε ποτέ, τους χώρους και το χρόνο όπου οπλισμένος με αφοπλιστική ειλικρίνεια θα εξαπέλυε δριμύ κατηγορώ ενάντια στην ίδια τη φυσική, οργανική, πνευματική του υπόσταση έχοντας καλέσει όλους τους κρίκους στην αλυσίδα των αποτυχημένων διασυνδέσεων για να παρακολουθήσουν ανήμποροι την αυτοκαταδίκη του.
Ωσότου όμως να λάβει χώρα το αναντίρρητο γεγονός θα πορεύεται παρέα με τις συγκλονιστικές του απάθειες, τις τόσες αχρείαστες κουβαριασμένες σκέψεις του, τα φρικαλεώδη κενά και lags μα και με την ηλίθια πεποίθηση πως αποτελεί κάτι ξεχωριστό μολονότι η αδέκαστη ζωή εμμένει να τον διαψεύδει διθυραμβικά.