Εκείνος που καταδίκασε τον εαυτό του

-I'm drained and locked.
-It's yourself the one to blame

Με τα χέρια σταυρωμένα περίμενε τη μέρα που δε θα ξημέρωνε ποτέ, τη νύχτα που δεν θα σουρούπωνε ποτέ, τους χώρους και το χρόνο όπου οπλισμένος με αφοπλιστική ειλικρίνεια θα εξαπέλυε δριμύ κατηγορώ ενάντια στην ίδια τη φυσική, οργανική, πνευματική του υπόσταση έχοντας καλέσει όλους τους κρίκους στην αλυσίδα των αποτυχημένων διασυνδέσεων για να παρακολουθήσουν ανήμποροι την αυτοκαταδίκη του.
Ωσότου όμως να λάβει χώρα το αναντίρρητο γεγονός θα πορεύεται παρέα με τις συγκλονιστικές του απάθειες, τις τόσες αχρείαστες κουβαριασμένες σκέψεις του, τα φρικαλεώδη κενά και lags μα και με την ηλίθια πεποίθηση πως αποτελεί κάτι ξεχωριστό μολονότι η αδέκαστη ζωή εμμένει να τον διαψεύδει διθυραμβικά.

κανείς εκτός από σένα*

κανείς δεν μπορεί να σε σώσει
εκτός από σένα τον ίδιο.
έχεις ν' αντιμετωπίσεις
επανειλημμένως
σχεδόν ανυπέρβλητες
καταστάσεις.
θα προσπαθήσουν
επανειλημμένως
με προσχήματα,
προσωπεία
και βία
να σε υποτάξουν,
ή να σε κάνουν
να τα παρατήσεις
και/ή
να πεθάνεις αθόρυβα
μέσα σου.

κανείς δεν μπορεί να σε σώσει
εκτός από σένα τον ίδιο
και θα 'ναι τόσο εύκολο
έστω θα 'ναι
πολύ εύκολο ν' αποτύχεις
μα μην το κάνεις,
μην το κάνεις,
μην το κάνεις.
μονάχα κοίταξέ τους.
άκουσέ τους.
θέλεις να γίνεις έτσι?
ένα απρόσωπο,
ανεγκέφαλο,
άκαρδο πλάσμα?
θέλεις να ζήσεις τον θάνατο πριν
απ' τον θάνατο?

κανείς δεν μπορεί να σε σώσει
εκτός από σένα τον ίδιο.
κι αξίζει να σωθείς.
είναι ένας πόλεμος
που δεν κερδίζεται εύκολα
αλλ' αν αξίζει να κερδίσεις
κάτι
είναι αυτός.

σκέψου το. σκέψου
τη σωτηρία του εαυτού σου.
του πνευματικού σου εαυτού.
του εαυτού σου
που αισθάνεται
του μελωδικού μαγικού σου εαυτού
και του ωραίου σου εαυτού.
σώσ' τον.
μην συμπαραταχτείς
με τους νεκρούς τω πνεύματι,

συντήρησε τον εαυτό σου
με χιούμορ και με χάρη
και τέλος
αν χρειαστεί
στοιχημάτισε στη ζωή σου
καθώς θα παλεύεις,
μη σε νοιάζουν
οι πιθανότητες,
μη σκοτίζεσαι για
το τίμημα.

μόνο εσύ μπορείς να σώσεις τον
εαυτό σου.

κάν' το! κάν' το!

τότε θα καταλάβεις ακριβώς τι
σου λέω.

*Charles Bukowski

Και στέρεψε το αίμα..

Game is over.
Just press that fuckin button.
To press the button, to gain Time.
To expand your Time, is to compress the sadness that rules your life.
Stoping this madness that drains the pure simplicity of your reflection, and here comes the Freedom.
As Freedom embraces your individuality, the cells of uncalculated complexity retrocedes.

To be Free, is to be bloodless