..όπως μαϊμού σκοτώνει μια μαϊμού

Θεωρίες..
..και παιχνίδια..

Πράττοντας..
..σκεπτόμενος..

Αποφασίζεις..
..και διατάζεις..

Ένα άτομο..
..πολυάριθμες ομάδες..

~

You'll never walk alone..
..obviously.
Ιδεατά όλα να φανούν μπορεί στον ορίζοντα..
..πραγματικά όλα το διαπιστώνεις πως σε προσπερνούν.

Κρίκοι..
..κι αλυσίδες..

Απομονωμένα όντα..
..επιβεβλημένες εξαρτήσεις..

Νησίδες του αβέβαιου..
..ήπειροι της σιγουριάς..

Ατομικά συμφέροντα..
..γενικευμένες οι συγκρούσεις..



Στον -κατακερματισμένο ηθικά- real_fake κόσμο της θεωρίας παιχνιδιών εξετάζονται, αναλύονται, συντίθεται και διερευνώνται οι τρόποι λειτουργίας μιας ομάδας υπό τους προβολείς των εννοιών της αλληλεπίδρασης
της δυνατότητας λήψης αποφάσεων από κάθε συμμετέχοντα στην ομάδα
της στρατηγικής αυτών
του "ορθολογικού" που διατρέχει την σκέψη των.
Θεωρητικολογίες χα? Για δείξε μας και πως οι αλήτικες σιωπές μεταπίπτουν σε παρωχημένες δράσεις.. Για να δούμε, επέτρεψέ το μας ιδίοις όμμασοι να το διαπιστώσουμε..

Το κέρδος σου..
..μία ζημία μου..

Ο θάνατός μου..
..η ζωή σου?

~

Ω.. αφόρητα μηδενικά αθροίσματα.. Τόσο νωχελικά μετράσθαι. Εξύψωση της σκέψης στη σκέπη μιας ισορροπημένης λύσης. Μα είναι αυτό η Λύση? Προσέγγιση του αντιπάλου προσομοιώνοντας τις εγκεφαλικές πνοές του? Ορθώς σκεπτόμενος ο ένας, ορθά οφείλει το δέος το αντίπαλο να αναλύσει. Ναι.. ναι.. μια αποστροφή στο ρίσκο επιζητάς. Γίνεσαι μεμιάς ο νωχελής..

Υπάρχει ένα τυπικό θεωρητικό παίγνιο που αφορά τους τρόπους αυξήσεως ενός χ κερδισμένου ποσού. 2 οι παίκται, ένας ο νικητής, δυο που αποφασίζουν, ένας ο τυχερός. Τυχερός? Ω ναι! τυχερός.. Κοίτα το πώς..

Ομάδα? Οι δύο παίκται
Κανόνας? Σωστή απάντηση σε ερωτήσεις γνώσης
Σημείο έναρξης του δράματος? Λίγο πριν το τέλος του παιχνιδιού, αφού οι δύο παίκται έχουν συγκεντρώσει τα ανόμοιά ποσά τους.
Σκοπός? Στοιχηματίζοντας ένα ποσό αυστηρά μικρότερο από το ήδη κερδηθέν καλείται ο εκάστοτε παίκτης να απαντήσει σωστά στην άτιμη ακροτελεύτια ερώτηση γνώσης.
Νικητής? Ένας.. αυτός που απλά θα έχει κερδίσει το μεγαλύτερο ποσόν.

Σημειώσεις: ακόμη κι αν απαντήσει λάθος είναι δυνατόν ο παίκτης να βγει τελικός νικητής. Wow..i'm impressed.
Ακόμη κι αν απαντήσει σωστά είναι δυνατόν ο παίκτης να περιέλθει εις θέσην ηττημένου.
oohhh.. what a pity..
Απορίες? Πάμπολλες

Ένας σώφρων θα εγείρει την αξίωση περί αιτιολόγησης του ορθολογικού της βάσης επάνω στην οποία στήνεται ένα τέτοιο θεωρητικό παιχνίδι. Ποια λογική συναρμολογεί τους κανόνες του παιχνιδιού? Ποια λογική υποθάλπτει την ακύρωση της δεδομένης-εκ προοιμίου- γνωστικής υπεροχής του ενός παίκτη έναντι του αντιπάλου? Furthermore, ποια η λογική που εκκενώνει σε ένα και μόνο βήμα-αυτό το τρισκατάρατο τ' ακροτελεύτιο- τα όνειρα που υφάνθηκαν πάνω στις συμπαγείς βάσεις ενός ψυχρού υπολογισμένου ορθολογισμού?
Ποια η λογική που ξεπροβάλλει, ανατέλλει.. περιλούζει..

..την κενότητα που ενδεχομένως κυριαρχεί στη σκέψη του ενός, κενό που έρχεται άκομψα να το πλημμυρίσει μια εξελικτική "ικανότητα" αποκωδικοποίησης των σώψυχων του αντιπάλου?

Και απ΄την άλλη.. άστρα που δύουνε λαμπερά πεθαίνουν.

Είσαι ο χειρότερος? Καμία σημασία.. Είσ' ένας άγαρμπος ξερόλας που θεωρητικολογεί? Μηδέν εις το πηλίκον..

Οι πρώτοι έσσονται δεύτεροι..

..κι οι τελευταίοι προελαύνουν.

Κι οι δεύτεροι αδημονούν να προσπεράσουν..

..κι οι πρώτοι παραπέουν.

Η στατικότητα ως δια μαγείας εκλείπει. Το hάος κρυφογελά - κάπου ανάμεσα στους κόμβους επικοινωνίας διάσπαρτο ελλοχεύει. Αρκούσε μια ερώτηση, ένα "un-deniable dilemma" ώστε η τάξη να συρρικνωθεί.
Γιατί είναι βέβαιο πως κάτι πρέπει να αλλάξει. Πολύ δε περισσότερο πως κάποιος πρέπει επί τάπητος να θέσει. Να παρακινήσει, να αναζωπυρώσει.

~

Αποφασίζεις.. μα αδιαφορείς να πράξεις. Ζητάς την εγκαθίδρυση μιας απροσπέλαστης -από την πραγματικότητα που σε χαράζει- βεβαιότητας. Για τέτοια απόγνωση μιλάμε?
Αγνοείς..
..προσεγγίζεις..
..ανασκουμπώνεσαι..
..υπολογίζεις..
..αναψηλαφίζεις..
..ποιος ξέρει άραγε τι προσδοκάς απ' τον πλησίον?
Σε αγνοούν..
..γι' αυτό σε προσεγγίζουν..
..ανασκουμπώνονται..
υπολογίζουν..
..μες το μυαλό σου επίμονα καρτέρι θε να στήσουν.
Έτσι άγνοια με άγνοια μπλέκεται.. προσέγγιση την επαναπροσέγγιση ορίζει..υπολογιστές να βελτιώνουν τ' ανακριβή σου αποτελέσματα, προσδοκίες προσμένουν απ' τις προσδοκίες.. (τί?)
Ένας γόρδιος δεσμός ξεμωραμένων μας προσδοκιών που έναν αλήτη μεγαλέξανδρο καταπατητή λύσεων κομψών ιδεατών προσμένει.

.
.

Σαν κάποιες ατέλειες να αχνοφέγγουν στον έτσι κι αλλιώς πεπλατυσμένο ορίζοντα της ανόθευτης αντίληψής μας. Ατέλειες μιας θεωρίας, μα εμείς ούτε στην πράξη δεν βρήκαμε ακόμα το δρόμο να την προσεγγίσουμε. Ίδιον όλων των θεωριών, μόνιμα αγκαλιά με τον διανοητικό παροξυσμό που διακατέχει τους εμπνευστές τους είναι ο μανδύας μιας τάχα μου τελειότητας, ενός επιβλητικού περφεξιονισμού. Είναι? Ουδόλως το νομίζω. Παρεκτός κι αν θεωρηθεί περιττός ο πανταχού παρών χρονικός παράγοντας. Και εισέλθει βιαίως σε πνευματικό θάλαμο ψύξης, βιαίως η ροή κρυσταλλωθεί κι έτσι κατορθώσουν απερίσπαστοι οι λοιποί παρατρεχάμενοι θεωρητικοί της κοινωνίας να εξάγουν έγκυρα συμπεράσματα περί των πιθανών δυνατών διαδρόμων εξέλιξης της υπό ανάλυσης κατάστασης. Κρύσταλλα κάνουν τις στιγμές.. κι αποκρυσταλλώνουν τις απόψεις τους. Οξύμωρό..

.
.

..ώσπου οι λίθοι δεήσουν και ανθίσουν, για όσο αντέχεις ν' αφουγκράζεσαι τα άνθη το πώς φυλλοροούν..