Τετάρτη, Απριλίου 11, 2007

Το επώδυνο της χρονικής ασυμμετρίας (pseudophilosophy)

Εφόσον αγνοήσουμε με διάθεση απλόχερη τη σκοπιά τη φιλοσοφική του πώς ρέει στο νου ο χρόνος,
εφόσον το δεχθούμε στωικά πως πεπρωμένο ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να υφίσταται,
αν και μόνο αν σε μιαν επίπονη μα δυνητικώς πολλάκις καρπερή αναζήτηση χειροπιαστών εν-δείξεων επιδοθούμε για την όποια αναγκαιότητα υπάρξεως μιας αλληλουχίας χωρικών στιγμών,
εφόσον βρεθούμε σε θέση διανοητική και να διαλέξουμε το θάρρος που περιθάλπεται από τις ατέλειες που γεννάν οι αλλαγές παρά την αλητεία που υποθάλπτουν τα παγωμένα σκάφη των ανεκπλήρωτων ιδανικών μας,
εφόσον κάποτε μας καταστεί έξωθεν δυνατό μιαν αποτίναξη του ζυγού της περί αυταπάτης αίσθησης που έχουμε-γεννιέται κι επικάθεται- να καταφέρουμε,
αν-ζητάμε-αν εισακουστούν οι πεφωτισμένες προσευχές μας εις έναν θεό πατέρα μηδε-κράτορα και ζήσουμε κι εμείς-επιζήσουμε μια επανόδου θρυλικής σε περασμένες μας ζωές,
αν...

Εγκέφαλος.. δραστηριότητες που λαβαίνουν χώρα εντός απειροστών αποστάσεων για τα ανθρώπινα δεδομένα, εκτιμήσεις που κατά πολύ υπερβαίνουν τις κλίμακες που συνήθισε άνθρωπος να τον περιβάλλουν. Τι πάει να πει "αστάθεια ροή και αλλαγή"? Ποιος τόλμησε να το εκφέρει, ποιος διέθετε μια υπερχειλίζουσα σιγουριά και διακήρυξε το τρίπτυχο μιας ανίδεης πραγματικότητας? Αποφασίζεις να βαδίζεις προς τα εμπρός? Πώς το εννοείς, αντιλαμβανόμενος χωρικά τις στιγμές σου να μετακινούνται? Μήπως το περιβάλλον σου επιβάλλει να οπτικοποιείς τις χαρές του χρόνου? Να 'ναι άραγες αυτή σου η εξάρτηση από την πολυαριθμότητα των εξώτερων ρυθμιστικών παραγόντων που κυβερνάνε τις ζωές σου? Ίσως να ποθείς να το βροντοφωνάξεις:

Περιβάλλον.. ευαίσθητα από μένα εξαρτάσαι. Περιβάλλον?
Όχι. Ουδόλως το νομίζω. Εσύ πώς το πιστεύεις?

Όταν λοιπόν θα διώξεις από γύρω σου όλη την πλέμπα που σαδιστικά επικάθεται απάνω στο αμόλυντο κουφάρι σου, όταν θα πάψει το περιβάλλον να λοξοδρομεί από εσένα, εάν κι εφόσον εσωκλείσεις-το πιστέψεις πως είναι ο Χρόνος σου ενδογενής-συμβαδίζεις πλάι χεράκι με μιαν αριστοτέλεια θεώρηση κι απορρίψεις την αρχιμήδεια σκέψη περί καθολικότητας, περί καταφανούς θεμελιώτητας του Χρόνου,
εάν πάψεις να σαγηνεύεσαι από ζηνωνικά παράδοξα-μάρτυρες της ατελούς μας σκέψης..


Αν πάψεις να υποφέρεις ..~2b c

Ετικέτες