Ηρέμησε λοιπόν.. εμπρός κυλά η επιστροφή

Έτσι..

Δύο σωμάτια παρομοιάζω,
ανερυθρίαστα..
δίχως φειδώ (αιδώ) κι αμφιβολίες - ω ναι επαίρομαι για την ακρίβειά μου-
λίγο προτού επέλθει η κρούση η μοιραία, τούτα χαρωπά ανέμελα, μακάριως πορεύοταν σε πέλαγα συνθήκων αναστρέψιμων, σε ισόρροπα διατεταγμένα περιβάλλοντα σφύζοντα θαλπωρής που γεννά αβίαστα η σιγουριά του

Όπως τραβάς εμπρός
έτσι και πίσω
τον ίδιο δρόμο.. μαθαίνεις να διαλέγεις,
όπως πισωγύρισες
έτσι εμπρός θα επιστρέψεις.

Η κρούση όμως, κι αυτό πολύ καλώς το έμαθες - βεβαίως το δεχόμαστε - πως μια γαμημένη μονοδρόμηση των τρόπων έλξης συνεπάγεται.
Διαχωρίζεται..
μαζί και περιπλέκεται..
η αλήθεια με το ψέμα.
Το βάθρο από το τέλμα..